Wprowadzenie: w życiu 10-latka Nino pojawia się królik Bobby, który jest prezentem od rodziców na urodziny chłopca. Nino na początku nie widzi w nim nic ciekawego, poza tym chciał psa. Okazuje się jednak, że chłopiec umie z nim rozmawiać, a rozmowa o swoich uczuciach okaże się mu bardzo potrzebna kiedy w wypadku ginie jego mama, a tata i starszy brat nie umieją się w tym wszystkim odnaleźć.
Kategoria wiekowa: 10+
O filmie: Nino mieszka ze swoją rodziną w pewnym miasteczku, ma starszego brata, tatę i mamę, razem się śmieją i bawią. W dniu urodzin chłopca dzieją się dwie rzeczy: poznaje królika Bobbiego i ginie jego mama. Po tym wydarzeniu tata i brat, każdy na swój sposób oddalają się od bycia razem, jeden jest ciągle poza domem, a drugi nie odzywa się do nikogo i całymi godzinami siedzi zamknięty w pokoju. Nino szukając kogoś z kim mógłby porozmawiać odkrywa w sobie dar porozumiewania się ze zwierzętami. Dzięki temu oswaja sobie nową rzeczywistość i próbuje żyć. Nie chodzi wprawdzie do szkoły, na śniadanie, obiad i kolację je słodycze, mieszka w namiocie w ogródku i nie myje się za często, ale nie ucieka, nie chce zostawić taty brata. Dzięki zastosowanemu humorowi w filmie, poprzez dowcipne odpowiedzi królika twórcy filmu oswajają złe zdarzenia, które się zadziałały. Wiemy, że chłopakom jest trudno się pozbierać, nic nie ma porządku, ci którzy powinni być odpowiedzialni nie są, ale mimo wszystko są razem i w sytuacji zagrożenia i rozłączenia rodziny zbierają się w sobie i zaczynają współpracować. To, że opieka społeczna może ich zabrać ojcu sprawia, iż wracają do siebie i na nowo zauważają swój dom bez mamy. O tym, jak dzieci przeżywają śmierć rodziców, my dorośli nie wiemy za dużo. Dzięki pojawieniu się w filmie postaci królika możemy przypuszczać w jaki sposób na przykładzie jego rozmów z Nino może przebiegać ten proces. Taka metafora przenosi ciężar z pytania jak rozmawiać na to jak reagować. Królik po prostu jest, nie zadaje ciężkich zagadek, śmieje się, bawi się razem z chłopcem i nie każe mu nic robić na co nie ma ochoty. I może na samym początku to wystarczy, w miarę czasu, jak w życiu Nina przyjdą zmiany, ważne decyzje i działanie. Scenariusz do filmu napisała Urszula Antoniak, znana nam m.in. z Code blue. W filmie znajdziemy sposób na łagodne opowiedzenie dzieciom o przykrych sytuacjach, które mogą się wydarzyć, ale bez patosu i nadymanych stwierdzeń, po prostu jak to jest.
Podsumowanie: film jest dla dzieci i to z ich perspektywy, one są w centrum, do nich kierowana jest narracja. Bohaterem jest Nino i jego świat. Opinie dzieci, które były na filmie są pozytywne, film je zaciekawił, a nie przeraził. Warto też oglądać takie filmy, w których zamiast zwierzęcych bohaterów mających super moce i żyjących w jakiejś iluzji rzeczywistości mamy do czynienia z codziennością, w której żyją wszyscy i wszyscy chcą się jej nauczyć.
Gdzie można zobaczyć film: film był prezentowany na 17. MFF T-Mobile Nowe Horyzonty w Warszawie oraz w kinie Nowe Horyzonty w Warszawie. Dzieci mogą go również zobaczyć na zajęciach w kinach w całej Polsce na prowadzonych w ramach zajęć dla szkół Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej.
Metryczka:
Reżyseria: Simone van Dusseldorp Rok produkcji: 2014 Kraj: Holandia Czas: 80 min